Gustav Klimt - 'Pocałunek'

Bliższe spojrzenie: „Pocałunek“ obraz Gustava Klimta

Dla wielu „Pocałunek” Gustava Klimta jest symbolem miłości par excellence. Na obrazie olejnym, ukończonym w 1908 roku, mężczyzna i kobieta przedstawiają się jako całkowicie zjednoczona i zjednoczona para - preferowany i odpowiednio często powtarzany motyw malarza austriackiego. Jako dzieło tak zwanej secesji wiedeńskiej „Pocałunek” reprezentuje typowy wariant secesji, której prezesem był Gustav Klimt. Niemal logicznie obraz pozostawał w stolicy Austrii przez całe życie. Dziś jest własnością Galerii Belvedere. Motyw później przetworzony do „Pocałunku” można już znaleźć w utworzonym w 1901 r. „Fryzie Beethovena” oraz w obrazie Pałacu Stoclet w Brukseli, który Gustav Klimt wykonał w latach 1905–1909. Za każdym razem przedstawienie spotkało się z niezrozumieniem - który również nie zmienił się z powodu nowego wydania jako obrazu. Krytycy tacy jak Adolf Loos nazywali nawet ozdoby stosowane w pracach „zbrodniami”. Są specjalną cechą twórczości Gustava Klimta. Poznał je, docenił i pokochał w formie wczesnochrześcijańskich mozaik podczas podróży do Rawenny. Na zdjęciu „Pocałunek” ozdoby zaznaczają męskie i żeńskie stereotypy: podczas gdy męski szlafrok zdobią surowe, kanciaste kształty, kobieca suknia ozdobiona jest delikatnymi motywami kwiatowymi. Materiał pod spodem przepływa obficie po całej środkowej części obrazu. W zależności od koloru secesyjny lub secesyjny okres Gustava Klimta nazywany jest także „złotą fazą”, ponieważ metal szlachetny można znaleźć w wielu jego dziełach. „Pocałunek” jest końcem tego okresu twórczego i jednocześnie reprezentuje typowego przedstawiciela tematów erotycznych w sztuce.